ATEX to popularny synonim dyrektyw ATEX Unii Europejskiej. Nazwa pochodzi od francuskiego terminu "ATmosphère EXplosible". Obejmuje ona dyrektywy w sprawie ochrony przeciwwybuchowej 2014/34/UE dla urządzeń i 1999/92/WE dla obszarów roboczych. Dyrektywy ATEX są opracowywane przez Dyrektora Generalnego Komisji UE ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu we współpracy z państwami członkowskimi, organizacjami normalizacyjnymi (CEN, CENELEC) i tak zwanymi "jednostkami notyfikowanymi", takimi jak BAM, PTB lub TUEV. Produkty spełniające wymagania dyrektywy ATEX 114 można rozpoznać po dodatkowym znaku w połączeniu z oznaczeniem CE.
Dyrektywa ATEX 114 (2014/34/UE) opisuje dla wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej minimalne wymagania bezpieczeństwa, które muszą spełniać urządzenia przeciwwybuchowe. W Holandii dyrektywa ta została włączona do ustawy o towarach w dekrecie o urządzeniach przeciwwybuchowych. Określa ona, że urządzenia przeciwwybuchowe muszą spełniać określone wymogi bezpieczeństwa. Aby wykazać, że sprzęt jest bezpieczny w użyciu, powinien mieć logo "Ex", jak pokazano poniżej:
Produkty certyfikowane zgodnie z dyrektywą ATEX 114 są bardzo zróżnicowane. Mogą one obejmować obudowy, złącza, pompy benzynowe, sprzęt pomiarowy i kontrolny, pompy, zawory, zasilacze, generatory, transformatory, baterie, przełączniki, silniki, kamery, alarmy, komputery i wiele innych produktów. Właśnie dlatego, że jest tak różnorodny, opracowano wiele norm dla różnych tak zwanych trybów ochrony. To czasami sprawia, że jest to skomplikowane, ponieważ nie ma prostego standardu produktu, tak jak w przypadku wielu innych dyrektyw CE.
Po pomyślnej certyfikacji sprzętu producent otrzymuje certyfikat ATEX i raport z oceny wykazujący, że produkt może być bezpiecznie używany w określonych kategoriach obszarów niebezpiecznych. W większości przypadków proces certyfikacji musi zostać przeprowadzony przez jednostkę notyfikowaną UE (Notified Body).
Więcej informacji można znaleźć w Wikipedii